فرفرهها با خون میچرخند
نویسنده: علی مقدم
تعداد صفحه: ۴۹۶ صفحه
درباره‌ی داستان:
صبورى را اگر چه از صفات پسنديده می‌دانيم اما گاهى ناشى از زخمى است بر دل نشسته و التيام نيافته، زخمى كه از سرِ ضعف و ناتوانى پنهانش كرده باشند.
برخى اتفاقات بر روى افراد چنان اثرى می‌گذارد كه نتيجهاش يک درد جانكاه در طى ساليان است و همچون خوره، روح شخص را میآزارد. اين زخم در ذهن او بارها و بارها مرور می‌شود و چون نمی‌خواهد فراموشش كند، تبديل به خشمى درونى ميگردد. در اين شرايط وقتى نه سعى در پشت سر گذاشتن آن داشته باشى و نه توانِ انجام كارى، پس صبور می‌شوى. صبر نه به خاطر گذاشتن و گذشتن، بلكه صبر براى رسيدن به زمان انتقام! روزى كه بشود تمام افكارت را براى كينه جويى واقعاً عملى كنى و التيامى شوى براى كهنه زخمِ به جاى مانده از ساليان كه به مرور بزرگ و بزرگتر شده! تازه اگر واقعاً التيامبخش باشد!
شايد نشستن بر جايگاه قضاوت كه صاحب چنين دردى آيا حق انتقام داشته يا نه، كارى سخت باشد و پاسخ به اين سؤال بيشتر شعارى به نظر رسد اما صاحب آن زخم به مرور زمان، در يك دادگاه شخصى و تک نفره، حكم خود را صادر كرده و با صبورى در انتظار فرصتى براى اجراى حكم و انتقام نشسته است. او گاهى از خود متنفر می‌شود كه چرا تا به حال كارى نكرده است و با همين كينه به تمام آدمهاى باربط و بیربط به درد خويش می‌نگرد. اين تنفر يعنى تأخير در زمان انتقام و براى رهايى از اين كينه، تصور می‌كند بايد انتقام خود را به سختترين شكل ممكن بگيرد. پس صبورى صفتى زيباست اما گاهى خطرناك می‌گردد چون مانند كمين كردن براى لحظه موعود در شكار است!
اين مقدمه را گفتم را براى رسيدن به فضاى داستان امروز: خرده داستانها در زمانهاى مختلف بستر قصه ما را تشكيل دادهاند و با شخصيتهايى آشنا می‌شويم كه به ظاهر هيچ ارتباطى با هم ندارند و هر كدام مجهولى را با خود حمل می‌كنند. اين خرده روايتها- در سالهاى مختلف- كمكم به نقطه مركزى رُمان نزديک می‌شوند و نويسنده به خوبى آنها را به همديگر می‌رساند. خواننده در طى مسير حدسهاى خود را دارد و اين از نكات مهم در جلب او به قصه است. شايد همين تمايلِ مخاطب در يافتن پاسخهاى گمشده و رابطه ميان شخصيتها وجه زيبا و جذاب قصه باشد. پس توصيه می‌كنم با قلم نويسنده كه اولين كارش را در شادان منتشر می‌كنيم همراه شويد و از فراز و فرود قصهاش لذت ببريد. فراز و فرودى كه بىارتباط با چند سطر ابتدايى اين متن نيست.
می‌دانم كه در انتها رضايت شما را جلب خواهد كرد.
