امروز دیگر «سیسیلیا آهِرن» نویسندهاى شناخته شده در دنیا و همچنین کشور ماست. بسیارى از مردم به دلیل آنکه اکثر کتاب‌هاى وى تبدیل به فیلم سینمایى شدهاند او را به خوبى مىشناسند و به دنبال آثارش مىروند. این نویسنده در بررسى و نوشتن داستان با موضوعات بکر و خاص که جذابیت زیادى دارند، شهرت دارد و در دنیاى فیلم و سینما داراى اعتبار است. نویسنده با خلق موقعیتهاى خاص براى قهرمانان داستان، آنها را در شرایطى قرار می‌دهد تا حتى به ظاهر سادهترین رفتارشان را نیز بررسى کند. این شرایط ویژه به بسط داستانى مىانجامد که براى خوانندگان کتاب علاوه بر تازگى، تأمل برانگیز نیز هست و وى را به سمت نکات ظریف زندگى نیز سوق می‌دهد. نکاتى که شاید در نگاه معمول به چشم نیایند و نیازمند نهیبى کوچک هستند تا به یاد بیایند و در ذهن بمانند. مترجم نیز به خوبى در انتقال داستان از فرهنگى به فرهنگ دیگر موفق بوده و مانند کتاب قبلى، در جذب مخاطبِ فارسى زبان کوشیده است.
«به راستى دوستت دارم» با یک حادثه بهجا و منطقى آغاز می‌شود و قهرمان داستان را در یک سردرگمى و احساس تنهایى دلسرد کننده قرار می‌دهد. سپس بستر داستان با حوادث بعدى به سمت و جهتى حرکت مىکند که نویسنده با زیرکى و تیزبینى مطرح کرده و خواننده خود را وادار به نگریستن از دریچه دلخواه ـ اما تازه ـ خود مىنماید. اگر چه نویسنده کتاب در کشور ما نامى آشنا نبوده است ولى تصور مىکنیم این کتاب آن قدر جاذبه و لطافت داشته باشد که رمانخوانهاى حرفهاىِ ما را براى دنبال کردن آثار بعدىاش ترغیب نماید. مىخواهیم فکر شما را متمرکز به پایان داستان نماییم که بدون شک لازم است تعریفى تازه از عشق را در زندگى ترسیم نمائید و این سؤال را مرور کنید که آیا مىتوان براى عشق جان داد و در دوست داشتن تا مرز از خود گذشتن رسید. در واقع آیا چنین کارى لازم است؟ آیا به راستى دوست داشتن بعد از «من» هم وجود دارد یا اینکه نبودنِ «من» معادل پایان دنیاست ـ براى بسیارى ضربالمثل «جوشیدن دیگ براى من!» حکایتى ناآشنا نیست. پس گزافه نیست که این کتاب را یکى از به یادماندنىترین رمانهاى ترجمه چند سال اخیر بدانیم... البته براى آنانى که حرمتى براى عشق قائلاند، حتى نوع زمینىِ آن!
