قصه امروز از نویسندهای است که حرفهایهای رُمان او را به عنوان یک رمان نویس با دغدغههای اجتماعی و روان‌شناسی، به ویژه در مورد موضوعات مرتبط با زنان و کودکان میشناسند. این دغدغهها در دنیای امروز مرز ندارد و دیگر مختص به جامعهای خاص نیست. او در آن سوی دنیا و در مورد آنجا مینویسد و ما با تفاوتهای جزئی در رنگ و لعاب فرهنگی، مصداق بارزی از آن را در جامعه خود پیدا میکنیم. پس دعوت میکنیم یکی از هیجان‌انگیزترین آثار نویسنده را با ترجمهای روان، وفادار و اثرگذار بخوانید و مثل همیشه در حس و حالی تعلیقگونه تا پایان کتاب با شخصیتهای داستانش همراه شوید.
سبک قصهگویی این نویسنده پرطرفدار را ستودهایم: روایتش را از وسط شروع می‌کند و در پردهای از ابهام به ریشهها میپردازد بدون آن که خواستهاش را مستقیم در ذهن مخاطب بنشاند. او مخاطب را وامی‌دارد به آنچه در نظر اوست فکر کند و چه سوژهای بهتر از زنان که وجه اشتراکشان در جوامع مختلف بسیار است. این کتابِ او نیز چنین وصفی دارد. فراموش نکنیم مهمترین نتیجه قصهخوانی به سبک رُمان همین تفکر در کنار احساس لذت، سرگرمی و کسب تجربه از زندگی دیگران است. شاید کتاب‌های او هیچکدام بدون این ویژگیها نباشند ولی هر کدام به شکلی مستقل به مسائل مورد نظرش پرداختهاند و با نکتهبینی و ظرافتِ قلم نویسنده بردلِ مخاطب رمان خوانِ ایرانی هم نشسته است. او در این کار مهارت خاصی دارد!
قصهها و مشکلات در ذات یکی هستند، فقط شرایط بروز و روایت آنها تفاوت دارد. هنوز هم با خواندن کتابی از نویسنده حاضر میبینیم با دیدگاهی روانشناسانه به مسائل زنانه میپردازد و این سؤال را با خود دارد که چگونه در ینگه دنیا ــ با ظاهری که از خود ترسیم می‌کند ــ زنان چنین دغدغههایی دارند. جالب هم اینجاست که قصههای آنسوی دنیا، برای ما اینوَریها ناآشنا نیست و به عنوان یک معضل اجتماعی برای همگان قابل طرح و بررسی است. «جوی فیلدینگ» را باید استاد این کار دانست: قصهگوی تعلیقها، علامت سؤالها و طرح مشکلات اجتماعی به ویژه در زمینه مسائلی که به زنان یا کودکان مرتبط است.
برای قهرمان این داستان موقعیتی پیش آمده که با چشمان بسته بتواند دیگران را ببیند و از آن فراتر، پای حرفهای بیتظاهر و مکنونات قلبیشان بنشیند. چنین موقعیتی ابتدا برای هر کسی جذاب است و جالب، ولی با گذر زمان، کمکم شخص میفهمد که دانستنِ همه چیز، همیشه خوب نیست. ما سال‌ها با افرادی زندگی میکنیم یا رفت وآمد و ارتباطی داریم که به تصور ما از نزدیکان ما هستند و رابطهای عاشقانه، دوستانه یا همراه با احترام میان ما برقرار است، اما به یکباره همه چیز چهره عوض می‌کند و تمام تصورات ما در هم میریزد و هیچ کاری هم دیگر از دست ما را برنمیآید. امیدواریم شما هم برای لحظاتی خود را در چنین موقعیتی قرار دهید و ببینید آیا میخواهید که به این توانایی دست یابید یا نه؟
کتابی دیگر از این نویسنده کانادایی که خود او، این کتاب را حاصل تحقیقات مداوم یکساله و چندین بار بازنویسی متن میداند و ادعا می‌کند پختهترین و زیباترین کار او تا زمان چاپ اثر بوده است. منطق داستان بسیار سنجیده و اصولی پیش می‌رود تا جایی که شاید حذف کوچک‌ترین جملات از کتاب و یا خطایی جزئی در ترجمه، به اصل داستان لطمه وارد میکرد. ـ و این نکته، نشان از تبحر نویسنده دارد ـ در ضمن، مترجم نیز با شایستگی از انتقال مفاهیم با زیباترین واژگان، آن هم در حال و هوای زبان ما برآمده است و خواننده در سراسر کتاب این نکته را احساس می‌کند که مترجم در عین پایبندی به اصل اثر، آن را با زبان و فرهنگ ما نیز منطبق نموده است. بنابراین اگر امروز ادعا کنیم که در معرفی آثار این نویسنده به جائی رسیدیم که در خور آثار اوست، حرفی به گزافه نگفتهایم. ذکر این مسئله را نیز لازم میدانیم که هر اثر از «جوی فیلدینگ» یک تجربه است. تجربهای به ارزش یک زندگی، که حتی اگر هیچگاه برای ما پیش نیامد، ارزش دانستن و بارها مرور کردن را دارد.
«جوی فیلدینگ» هیجان را در وجود خواننده تا جائی می‌برد که ادامه ندادن داستان، غیرممکن می‌گردد و در کنار این زیبائی، مسائل و مشکلات اجتماعی ـ بخصوص موارد مختص زنان ـ را به زیبائی هرچه تمام بیان می‌کند. او فراز و نشیب رمان را تا اوج لطافت پیش می‌برد و درست در زمان‌هایی که انسان انتظاری دیگرگونه دارد، با یک حرکت غافلگیرکننده، همگان را به تعجب و تحسین وامی‌دارد. و اینجا که آن تعبیر زیبا در مورد او مصداق می‌یابد: «استاد رمان‌های روان‌شناسی شورانگیز و دلهره‌آور، دلهره‌ای نه از ترس، بلکه از روی هیجان و لطافت...»
«جوی فیلدینگ» مثل همیشه در این کتاب هم ارتباطات خانوادگی و اجتماعی را دستمایه داستان کرده و با سبک تعلیق خود، ماجرا را همچون پازل کنار هم چیده و به زیباترین شکل بستر داستان را پهن کرده است. او در کتاب «رازی را به من مگو!» از روابط فراموش شده یک زن و شوهر آغاز می‌کند، زن و شوهری که بنابر یک اتفاق دوباره رو در روی هم قرار میگیرند. در واقع شاید این هنر نویسندهای مانند خانم فیلدینگ است که از بستر یک ماجرا به نکات ظریفی میرسد و اگر خوب دقت کنیم شخصیتهای داستانی او را در اطراف خود پیدا میکنیم. بنابر این خوانندگان تیزبین در حین پیشروی داستان متوجه این نکات میشوند که چگونه نویسنده روابط میان آدم‌ها را به زیر ذرهبین میکشاند، فراموش شدهها را به یاد میآورد و آنچه را لازمه یک ارتباط صحیح است به تصویر میکشد... و زیباییِ کار او در آن است که تمامی این نکات را بدون جملات اندرزگونه و غلوآمیز و تنها در میان روال داستان بیان می‌کند.
این کتاب دارای همان نگارش و توالی نفس‌گیر و هیجانانگیز در داستان‌های نویسنده است و بدون اغراق تا پایان، بارها و بارها مارا در موج مَواج دلهره و زیبایی غوطهور می‌سازد. دلهره‌ای دلنشین، دلهره‌ای نه مانند کتاب‌های ترسناک، بلکه ناشی از قرار دادن خود در جای قهرمان کتاب و همدلی با او. به هر شکل این جذابیت، بیشتر از سوژهی کتاب ما را با خود همراه می‌کند. داستانی جذاب و زیبا در پیش روی شماست که ترجمهی خوبی به قلم یک نویسنده را با خود دارد. نویسندهای که در ترجمه نیز توانسته حال و هوای کتاب را در تمامی داستان حفظ نماید و همراه با پایبندی به اصل اثر، آن را برای خوانندهی ایرانی روان و آشنا سازد.
کتاب‌های «جوی فیلدینگ» هرچند واقعگرایانه و جدی باشند ولی از یک نکته در آن نمیتوان چشم پوشید که همانا وجود جذابیتهای داستانی است تا جائی که خواننده، از ابتدا و در هر برگ، مشتاق دنبال کردن ماجراست و در انتها، تا مدت‌ها به فکر فرو رفته و از کتاب تأثیر میپذیرد. کتاب «بوسه خداحافظی» از بهترین و جذابترین آثار اوست که به راستی غافلگیر کننده و هیجانانگیز است و می‌تواند در تمامی فصلها شما را مشتاقتر از قبل با خود همراه سازد.
این کتاب می‌تواند فرا روی هر یک از ما، به عنوان دیدی تازه، زاویهای را باز کند تا شاید اگر مشکل در میان ما نیز وجود دارد ــ حتی اگر بزرگ و حاد نباشد ــ آن را قبل از ریشه دواندن و گستره یافتن درمان کنیم. بنابراین به جرأت میتوان گفت این کتاب رمانی است بسیار زیبا و کششدار و در درجه اول، نوشتهای که ما را به تأمل وامی‌دارد. کتابی که با شروع از اولین برگ، خود را ملزم به ادامه تا آخرین صفحه خواهیم یافت.