«مهر و مهتاب» با حرکتی خیال‏‌گونه از کنار کوچه‏‌های زندگی عبور می‏‌کند و خواننده را با خود در این کوچه‏‌ی بی‏‌انتها همسفر می‏‌سازد. گاهی، کوچه بهاری است و عطر صد خاطره را به مشام می‏‌رساند و گاهی دیگر، صدائی مکرر، فریاد می‏‌زند که از این عشق حذر کن. نویسنده سعی در نگاهی تازه و با زاویه‏‌ی دیدی نو، به تمامی روزمره‏‌گی‏‌های زندگی داشته و قصد داشته است دیدگاه خواننده را از این منظرگاه، نمودی دیگر ببخشد. نویسنده توانسته به این خواسته خوب، که حکمی صریح صادر نکند و خوانندگان را به فکر وادارد دست یافته است. و به راستی نیاز تمامی رمان‏‌خوان‏‌های ما در هر سطح و اندازه‏‌ای، خواندن داستان‌هایی است که راویِ مسائل و مشکلات امروز جامعه، بدون نتیجه‏‌گیری‌های کلی و شعارگونه باشد تا خود خواننده و به‏‌ویژه نسل جوان، درست نگاه کردن و طریق فکر کردن را از لابه‏‌لای کلمات، تمرین کند و بیاموزد.